vrijdag 30 september 2011

Je bent zoals je bent

Ergens ben je zoals je bent.Verandering duurt kort of is niet mogelijk, gekooid in zelfde kooi nooit veranderlijk vastgeankerd in datgene wat je bent.
En toch ergens ben je vrij, ja, veranderlijk niet te houden of te begrijpen door anderen. Niet dat je dat wilt heb je nooit gewild ook, was nooit je doel tenminste als je ergens ooit een doel wilde behalen of er de zin van in zag. Niets mocht blijven hangen, nadenken over dingen was te pijnlijk. Nadenken kan dat ook zijn, wilde je dat wel? Of wilde je dat mijden?
Veroordelen? Soms dacht je in een vlaag doet iedereen en soms wilde je wegrennen zodat je niet uit hoefde te leggen, omdat mensen altijd vragen. Ja, het woordje dat ene woordje kende je goed en om jezelf in bescherming te nemen ging je hem ook gebruiken. Vraag met wedervraag, woorden zovele mogelijk om vragen te mijden. Vragen die niet een duidelijk antwoord hebben, het leven is immers ook niet duidelijk.

De wereld in een omarming

De wereld in een omarming

in de deuropening staand kijkend naar buiten scheen pure vrijheid zo nabij
niemand die in staat was om die vrijheid voor de neus weg te kapen
vrijheid een weids begrip voor ieder iets anders
de één bedoeld alleen is mooi om naar te kijken, de ander bedoeld vrij om weg te kunnen gaan
en dan zijn er b.v. ook nog mensen die bedoelen vrijheid is je eigen gang, doen en laten wat je wilt zonder toestemming te vragen te kunnen gaan
in de deuropening staan zo vaak zovele mensen snuiven die pure weidse vrijheid op
wat ze met die smaak van vrijheid doen of laten gaat licht op groen? of op rood en stop?
iedereen bepaald dat voor zichzelf, alleen dit blijft van grooste belang
namelijk dat het bestaat die pure vrijheid zo nabij open de deur en je kunt erbij.

vrijdag 23 september 2011

wees er

Wees er
Wees er als ik er voor je wil zijn
Wees er als ik er niet ben
Wees er als ik tekort schiet
Wees er als ik te aanwezig ben
Wees er als ik denk dat ik het allemaal trek
Wees er als duisternis opeens toeslaat
Wees er als ik zelfs desondanks weer opsta
Wees er als ik open ben
Wees er als ik gesloten ben
Wees er als ik je teleurstel
Wees er als ik je verras
Wees er gewoon
Zelfs als ik het je niet vraag
Zelfs als ik denk dat er niemand is
Niemand die vermoed dat ik er ben
of zelfs ook maar vemoed dat ik besta
ik adem ik leef ik voel ik ben ik geef
Wees er zonder dat ik echt iets van je vraag.
Wees er niet alleen morgen
Wees er ook vandaag.

vrijdag 16 september 2011

spinsels en soort van gedichten

Ergens ben je zoals je bent, verandering duurt kort of niet mogelijk.
Gekooid in zelfde kooi nooit veranderlijk vastgeankerd in datgene wat je bent en toch ergens ben je vrij.
Ja, veranderlijk niet te houden of te begrijpen door anderen.
Niet dat je dat wilt heb je nooit gewild ook, was nooit je doel tenminste als je ergens ooit een doel wilde behalen of er de zin van in zag niets mocht blijven hangen.
Was nadenken over dingen te pijnlijk? Nadenken kan dat zijn, wilde je dat wel? Of wilde je dat mijden?
Veroordelen? Soms dacht je in een vlaag doet iedereen en soms wilde je wegrennen zodat je niet uit hoefde te leggen, omdat mensen altijd vragen.
Het welbekende woordje, dat ene woordje kende je goed en om jezelf in bescherming te nemen ging je hem ook gebruiken. Vraag met wedervraag, woorden zovele mogelijk om vragen  te mijden vragen die niet een duidelijk antwoord hebben het leven is immers ook niet duidelijk

Als de deur is gesloten grijsheid binnengeslopen dag na nacht en nacht na dag zonder uitzondering.
Als de deur is gesloten de deur niet meer wordt geopend grijsheid nooit meer naar buiten kan nacht na dag dag na nacht niet aardend zonder uitzondering.
Als de deur is gesloten helder licht verdwenen de laatste keer gezegt dat wat je zeggen wilde dan mag de deur gesloten zijn, afscheid is genomen zonder uitzondering.