pijn

niets wat jij kunt zeggen dat het weer heel maakt
nee, die tijd is geweest
die eindeloos lang durende tijd die bestond uit vrees
het niet willen zien het niet willen voelen dat is voorbij
ogen geopend niet verzwijgend erover pratend
ook dat heelt niet de pijn
maakt niet dat het verdwijnt
ondanks doorgaan dat is ongerijmd

als jij er was, wie dan ook

Wie dan ook.

ik zal vertellen ik zit niet meer te wachten dat heb ik gedaan ik hoop niet meer op wat dan ook dat heb ik gedaan
ik heb geen zin meer in afwachten ik leef nu maak er deel van uit of laat het zijn
ik leef nu niet gister, misschien laat ik jou achter zeg ik het rechtuit en laat jou niet in de waan
pijn, ja doet het en toch soms is weten waar je aan toe bent waar je staat duidelijkheid beter
soms moet je zeggen waar het uiteindelijk op staat niet meer omkijken niet meer vragen afwachten maar verdergaan.

De dag

weet je? ik niet

als de dag tekort is
niets wordt gezegt
als de dag tekort is
uren minuten te weinig
als de dag tekort is
er niets meer bij kan komen
dan en dan alleen blijven er alleen maar dromen
als dag tekort is, alles is geweest
nooit opgevend
nooit teneersgeslagen de geest
maar als dag te kort is hoe dan ook
dan is alles één grote knoop

Zoek niet

zoek niet

zoek niet
het is en was er niet
het was alleen maar een wens
een ster die viel
meer niet
teleurstelling?
ach das het leven ook
he leven is
alles
dus alles en ook mooi dat ook nog

Het Leven

het leven

leven is zelfs goed zonder jou
ook zonder dromen
leven is al zo lang zoals het is
zelfs zonder jou
zo zal leven altijd zijn
mijn vriend
zo geliefd
en tevens zo
ongelofelijk'
zo ja zo
pijn
verdriet
leegte
jij was, jij bent niet
en toch jij zult zijn
gek?
ja ben ik
mijn vriend houden van is maar een klein begrip
jij was er, dus jij zult altijd zijn
ik ook
eeuwig, alleen jij he?
pietsie langer dan mij
is niet zo erg
wees er langer dan mij
fijn

Een raar kind

Een raar kind.

Zij was op weg naar school toen zij het vogeltje op de grond zag liggen helemaal bewegingloos. Zij ging op haar hurken bij het vogeltje zitten.

De oogjes waren open en zagen niets meer het vogeltje was dood.
Zij streek met haar vinger voorzichtig over het kopje.

Groot verdriet voelde zij. Tranen liepen over haar wangen bij de gedachte dat het vogeltje nooit meer vrij en blij zou vliegen.

Zij besloot het vogeltje te begraven zij zou het daar niet laten liggen dat was te erg. Gauw liep zij naar huis terug om een schepje te halen en het kruisje dat zij van haar opa had gekregen.
Met het schepje in haar hand liep zij terug naar het vogeltje zich niet storend aan de schoolbel eerst het vogeltje en dan kwam school aan de beurt.
Zij groef een grafje voor het vogeltje en legde het diertje daar zachtjes in nog een keertje het kopje zachtjes strelend. Daarna dekte zij het grafje met zand toe. Daarop kwam het gouden kruisje van opa.

Zij stond daar en dacht ik moet iets zeggen zodat het vogeltje niet vergeten wordt. Zachtjes zei ze: dag vogeltje ik vond jou lief jammer dat je nooit meer vliegen kan welterusten. Vanmiddag kom ik even bij jou hoor en morgen ook daaag.

Zij draaide zich om en liep naar school.