nooit

nooit meer
dat is zoveel
nooit meer is nooit
nooit meer dat kent geen ooit
nooit

vrijheid

een vogel
zag hem vliegen
wat is vrijheid?
vrijheid is ongrijpbaar.
is misschien zelfs alleen maar een begrip dat houd ik mij voor de ogen en plots is het klip en klaar
vrijheid? vrijheid is ergens een leugen want bij het woordje vrijheid volgt altijd het woordje maar.

zonneklaar

ik stak mijn hand uit zomaar
weten waarom is niet nodig
en het vragen waarom overbodig
want ik stak mijn hand uit zomaar
een glimlach die opkomt zonder te weten zonneklaar.

het blaadje

Dit blaadje. Toen dit blaadje losliet heeft het de reis van zijn leven gemaakt. De wereld was weids het blaadje vrij verklaard. Zoals dit blaadje verwaaid arriveerde aan het einde van zijn reis, totaal uitgedroogd en uitgeput met enkel nog een wankel houvast. Ja, het blaadje liet weer los dat wat was geweest, in deze korte rust die was ingelast. Al wat was geweest al wat was, al die beetje bij beetje losgelaten overtollige bagage in die loodzware denkbeeldige tas.Alles kwam samen, hier op zijn eind en al dat werd tot één microscopisch geheel verkleind.
http//www.wix.com/marriennai/home

some old white bread some cooked apples bit sugar bit cinnamon hmmmmm

Ahhh yes this is simple got en gets me throug hard times with a litle smile on my face:)
Well simply it reminds me of real good times:D

leftover white bread what to do with it???? hahaha well here is an old recipe:)))))))

Put a layer of white bread without crust ince a greased baking dish and add a layer of coarse homemade apple compote on.
which is slightly sprinkled with cinnamon. repeat with another layer of white bread first and then a layer of coarse apple compote with cinnamon.
the oven must be preheated to 180 degrees then bake it at 180 degrees and bake for about half an hour sometimes a little longer :) tastes like apple pie is my absolute favorite dessert.
This is a very old recipe not mine really haha but i made it mine cause of no one in the whole wide world can make it like me:) i am unique and so is the breadpie i make hahaha really.

Well i do love to make my own apple compote why? hmmmmmmm i do have got my own very special apple tree with a story attached to it:)

zij en het noorden

te levendig voor het noorden te snel te vlot veel te vrolijk het noorden een terughoudend iets kende het niet vond het maar niets in het openbaar nee schudden in het hart oplichten van die onbedachtzame puur vrolijke lach ach zo uitbundig je gevoelens en gedachten delen met iedereen is wat in het behouden noorden bijna niet mag. toch wat een gemis toen zij het noorden verliet weg was al dat zo levendigheid een groot gat wat zij achterliet.

soms hou ik niet van hoofdletters en punten enzo dus ik kalk het dan maar neer en laat het maar zo:)))))))))))))0

zuster Aldonze

Zuster Aldonze.

Zij kwam aanlopen met haar waggelende tred. Haar collega's begroeten haar met een lach die ze drievoudig in warmte terug ontvingen met de welgemeende vraag: hoe gaat het vandaag met jou? Ze nam hier altijd tijd voor zo was zij. Ook nam zij altijd ruimschoots de tijd om nog even bij de kinderafdeling langs te gaan een half uur voor de aanvang van haar dienst, in haar pauzes en een half uurtje na dat haar dienst erop zat..
Ook dit keer liep zij naar de kinderafdeling toe.
Vele kinderen keken op toen zij binnenkwam zo ook Josje hoewel hij haar niet kon zien hoorde hij haar aankomen en er verscheen altijd een brede lach op zijn gezicht.
Ook de andere kinderen liepen altijd snel naar haar toe pakten haar handen vast omvatten haar middel die zo breed was dat er vele kinderen hun armen omheen konden slingeren.
Zij lachte hartelijk aaide vele kinderen over hun bol en zei: kom kleintjes laten wij even bij de tafel gaan zitten.
Zij liep met de kinderen om haar heen naar de stoel bij de tafel en tilde de kleinste op schoot.
Laat mij jullie eens even bekijken, oh Marjoleintje jouw huidje wordt alweer heel mooi klein prinsesje zei ze tegen het meisje dat verschrikkelijke littekens van een naar ongeluk op haar gezichtje droeg.
En Josje jij kunt al echt goed lopen met je stok. Wat heb ik gehoord? Krijg jij een kameraadje om jou te helpen met de weg te vinden? Wel jammer dat die laatste operatie niet zo goed gelukt is hé? Maar, Josje jij krijgt nu wel die hond die jij zo graag wilde.
Josje draaide zijn gezicht naar haar toe en zei: ja zuster Aldonze, ik vind het heel erg. Als het gelukt was dan had ik met één oog kunnen zien maar dan kreeg ik geen hond en dat had ik ook heel erg gevonden. Zij stond op en liep even naar hem toe gaf hem een dikke knuffel en zei: Josje, jij zult je altijd goed redden of je nu kunt zien of niet jij bent lief aardig sterk en wordt een fijne man.
Zij keek ineens naar het bedje waar een nieuw kindje lag en liep erheen. Wie hebben wij daar? Zei zij, jij bent hier nog maar net hé? Zij wilde het kind zachtjes over de wang strijken. Het kind draaide zich van haar weg en kromp ineen.
Is goed kleintje zei zij zachtjes is goed komt vanzelf.
Zij liep nog even naar de andere kinderen knuffelde ze allemaal en toen was de tijd voor een verhaaltje niet zomaar één maar eentje waar ze van konden leren een verhaal dat hun moest voorbereiden op de harde werkelijkheid die buiten op hun wachtte.
Er werd veel gelachen en ineens was het tijd om naar haar eigen afdeling terug te lopen en haar werkzaamheden te hervatten.
En in dat bedje lag een kind met de rug naar haar toe verlangend naar die vriendelijke stem die fijne lach die warmte die door haar uitgestraald werd.

Het kind draaide zich niet om, en ja het duurde lange tijd voordat zij die warmte toeliet.

Zuster Aldonze begreep het wel zij had dat vaker meegemaakt, sommige kinderen waren niet alleen door een ongeluk beschadigd maar waren ook hun vertrouwen in de volwassenen kwijtgeraakt.

Waarschijnlijk ook dit kind.
Zuster Aldonze had alle tijd van de wereld.