Ergens ben je zoals je bent, verandering duurt kort of niet mogelijk.
Gekooid in zelfde kooi nooit veranderlijk vastgeankerd in datgene wat je bent en toch ergens ben je vrij.
Ja, veranderlijk niet te houden of te begrijpen door anderen.
Niet dat je dat wilt heb je nooit gewild ook, was nooit je doel tenminste als je ergens ooit een doel wilde behalen of er de zin van in zag niets mocht blijven hangen.
Was nadenken over dingen te pijnlijk? Nadenken kan dat zijn, wilde je dat wel? Of wilde je dat mijden?
Veroordelen? Soms dacht je in een vlaag doet iedereen en soms wilde je wegrennen zodat je niet uit hoefde te leggen, omdat mensen altijd vragen.
Het welbekende woordje, dat ene woordje kende je goed en om jezelf in bescherming te nemen ging je hem ook gebruiken. Vraag met wedervraag, woorden zovele mogelijk om vragen te mijden vragen die niet een duidelijk antwoord hebben het leven is immers ook niet duidelijk
Als de deur is gesloten grijsheid binnengeslopen dag na nacht en nacht na dag zonder uitzondering.
Als de deur is gesloten de deur niet meer wordt geopend grijsheid nooit meer naar buiten kan nacht na dag dag na nacht niet aardend zonder uitzondering.
Als de deur is gesloten helder licht verdwenen de laatste keer gezegt dat wat je zeggen wilde dan mag de deur gesloten zijn, afscheid is genomen zonder uitzondering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten