ochtengloren

En de morgen begon zoals de andere morgens waren begonnen. Langzaam brak het ochtendgloren door en de stilte werd verbroken door de vogels die ontwaakten. Een kostbaar moment ochtendgloren. Je heft je gezicht op alles lijkt nieuw vreemd en fris en voor je het weet stap je de nieuwe morgen binnen.
En alles is weer zoals het was.
Een teleurstelling? wie weet. Nee, het gevoel van bevreemding van verwachting van het frisse het nieuwe de hoop dat blijft niet hangen, dat vervaagt zoals altijd.
Alleen de geur van vers gezette net opgeschonken koffie die blijft lang hangen genietend snuif je de geur op.
Ochtendgloren een kostbaar geschenk.