Noezeltje en Lolo

[b]Noezeltje en LoLo[/b]
Mijn hond Lolo was vijf jaar oud en alle levenslust vloeide uit hem weg je zag hem gewoon veranderen in een oud heertje alle fut was eruit.
Tja dat was vreemd voor een duitse staande want die blijven heel lang speels. Maar eens goed nagedacht wat ik daaraan zou kunnen doen want ik vond het zo erg dat alle plezier langzamerhand uit hem verdween. Zoals altjd op woensdag kwam het plaatselijke krantje langs en ja ik las zoals altijd de dierenrubriek.
Toen zag ik ineens deze advertentie. Hongaarse jachthond Viszla zoekt goed tehuis. Ik dus snel in de hondenboeken aan het snuffelen wat dat voor ras was en hoe dat eruit zag want op de eenof andere manier had ik het gevoel deze hond hoort bij mij en Lolo.
Snel naar de tel.nr gebeld en naar de hond gevraagd, ik kreeg een voor mij heel teleurstellend antwoord zij was al verzegt. Waarschijnlijk hebben ze gehoord hoe teleurgesteld ik klonk want ze zei als het niks wordt dan bellen wij jou oke?
nou ja dacht ik, daar hoor ik nooit meer wat van terug. Een week later ging de telefoon of ik nog steeds belang bij de Viszla had.
Helemaal overdondert antwoorde ik :natuurlijk mits mijn Lolo dat ook heeft want hij heeft de eerste rechten. Direct een afspraakje gemaakt om over een uurtje met mijn hond langs te komen.
Daar aangekomen werden Lolo en ik hartelijk ontvangen door een dame die ons meenam naar de hondenverblijven. Ach heden voor haar hok aangekomen zag ik een geheel ineengedoken hondje zitten haar staartje heel zachtjes zwaaiend en die blik dat deed veel pijn. Ja pijn een ander woord was er niet voor.
Enfin de dame deed het deurtje open, Lolo zat naast mij en ik ging door de knieen en daar was ze. Ze kroop direct in mijn armen en in mijn hart. Ja ook in Lolo's hart dat was gelijk raak.
Ja, ze is mee naar huis gegaan en och probleempjes hebben wij wel gehad Noezeltje en ik geen grote hoor maar ik was er wel achter gekomen waarom dat het niet doorgegaan was bij die andere mensen. Zij was angstig en daardoor ook niet geheel zindelijk. Het heeft ongeveer anderhalf week geduurd en toen was het leed geleden. Mede door mijn onverstoorbare Lolo denk ik die had zoveel zelfvertrouwen dat gaf haar moed.
Noezeltje en Lolo net een oud getrouwd stel waren ze als ik s'avonds naar bed verdween hoorde je Lolo brommen want hij moest opschuiven wan Noezeltje wilde zo dicht mogelijk bij hem zijn. Ja twee manden en sáchts een in gebruik lekker knus.
En Lolo had weer lol, zoveel hebben zij samen gespeeld en ondeugd uitgevreten dat was een heerlijke tijd.